Καλησπέρα σε όλους!
Στο σημερινό post θα μιλήσουμε για ένα μυθιστόρημα του Herman Hesse και δεν θα κρυφτώ, ήταν η πρώτη φορά που διάβασα τον συγκεκριμένο συγγραφέα και τον συμπάθησα πολύ!
Το καλό με το να ψαχουλεύεις τη βιβλιοθήκη του σπιτιού σου είναι ότι βρίσκεις μικρούς βιβλιοθησαυρούς. Αυτό το βιβλίο είναι 35 ετών και ανήκε στη μαμά μου. Όταν είαι μικρή το είχε πάρει το μάτι μου αλλά δεν του έδωσα ποτέ σημασία και έμεινε ξεχασμένο τόσα χρόνια σε ένα ράφι!
Από το οπισθόφυλλο: Το Νάρκισσος και Χρυσόστομος, μυθιστόρημα της όψιμης ωριμότητας του Έρμαν Έσσε, στην οποία ανήκουν και τα όμοιου ψυχισμού έργα του: Ντέμιαν και Ο λύκος της στέπας, είναι βαθιά επηρεασμένο απ'την ψυχαναλυτική μέθοδο του Καρλ Γιουνγκ στη σκιαγράφηση των ηρώων του έργου. Εδώ τίθεται ωμά και οδυνηρά το πρόβλημα « είμαι - δεν είμαι », « υπάρχω - δεν υπάρχω », μέσ' από μια σειρά περιστατικών όπου αμφισβητείται η αυτάρκης πνευματικότητα στην οποία αντιπαρατίθεται όλη η φρίκη του φυσικού κόσμου. Το δίδυμο έρως-θάνατος, ομορφιά-ασχήμια, δικαιοσύνη-αδικία, ειρήνη-σφαγή, ειδύλλιο-πανούκλα, αδιαφορία μπρος στα μέγιστα δεινά του κόσμου, αποτελεί τον κεντρικό άξονα ενός ακόμη γοητευτικού μυθιστορήματος, όπου ο Έσσε αποδεικνύει με τρόπο άκρως αισθητικό την ανάγκη προσαρμογής του ανθρώπου σ'ένα ανώτερο συνθετικό επίπεδο, πέραν του καλού και του κακού.
Θα έλεγα πως είναι η πιο "ζωηρή" αντίθεση που έχω διαβάσει έως τώρα. Από τη μία πλευρά έχουμε την σαρκική ομορφιά και τις αισθητικές απολαύσεις και από την άλλη το μεγαλείο του πνεύματος, την επιστήμη, τη λογική.
Η ιστορία ξεκινάει με το Χρυσόστομο, μαθητής, και το Νάρκισσο, δάσκαλος ο οποίος ήταν λίγα χρόνια μεγαλύτερος από τον πρώτο. Στην αρχή ο Χρυσόστομος ήταν αφοσιωμένος στα μαθήματά του μέχρι που οι συμμαθητές τού λεένε να πάνε βόλτα εκτός μοναστηριού. Εκεί θα τον αποπλανήσει ένα κορίτσι και από εκείνη τη μέρα ο νους του συνέχεια ταξιδεύει στις γυναίκες.
Φεύγει από το μοναστήρι και ξεκινάει ένα ταξίδι στο οποίο θα γνωρίσει πολλές γυναίκες όλων των ηλικιών, μεγεθών και κοινωνικών τάξεων. Γίνεται γλύπτης για πολλά χρόνια και έτσι μπορεί να αποτυπώσει την ομορφία που έχει δει.
Μετά από χρόνια ξανασμίγουν με τον Νάρκησσο και συζητούν για τις ζωές τους. Ο Νάρκησσος προσπαθεί να εξηγήσει στο φίλο του το νόημα της αναζήτησής του, το πόσο σημαντική είναι η ζωή. Ο Χρυσόστομος επιμένει όμως ότι θα είναι για πάντα "ριζωμένος" στη γη.
Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο στην εφηβική ηλικία ενός αγοριού, δημιουργώντας μια βαθιά φιλία, υποκύπτοντας στις επιθυμίες του αντίθετου φύλου θεωρώντας πως έχασε χρόνο λόγω του μοναστηριού. Μου άρεσε πολύ η όμορφη και έντονη περιγραφή των τοπίων από τον Έσσε. Ήταν λες και ζούσα κι εγώ την όλη ιστορία. Θα μπορούσα να πω πως έζησα μια "μάχη" μεταξύ σάρκας και πνεύματος και μπορώ επίσης να πω πως τελειώνοντας το βιβλίο, μου άφησε μια υπέροχη εμπειρία.
Είναι ένα από τα βιβλία που ίσως να ξαναδιαβάσω στο μέλλον. Και ο Έσσε είναι ένας συγγραφέας του οποίου σίγουρα θα διαβάσω κι άλλα βιβλία.
Πείτε μου αν το έχετε διαβάσει.
spread the word
_mitsuki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου